WROĆ DO BLOGA

10 września 2023

Własny kawałek nieba.

do wzięcia od zaraz   

 

 

to jak się kocha zależy od wiary

w mądrość która przychodzi zanim pojawi się problem

w dobroć kochanej osoby danej do pary

w ciszę co zostawia wolność wyboru

w wolność która w ciszy uczy słuchania

w prawdę gdy staje się drogą do wnętrza

gdzie dobry Bóg pozwala się kochać w człowieku

 

miłość prosta z natury niema rozbudza nadzieję

 

 

 

własny kawałek nieba 

 

obok stołu cztery puste krzesła

jeszcze ciepłe od dziecięcych figli

a my zostawieni na skraju ich życia 

wpatrzeni ciągle w siebie

oparci o sens naszej wiary

zakochani w Bogu na miarę ludzkiej wolności

odliczamy kolejne paciorki różańca

aby nie uległy pokusie drogi na skróty

aby dobro było w nich dla innych

aby znaleźli własny kawałek nieba 

 

 

daleka od poprawności  

 

 

cóż nie trzeba być poetą

by słowem dotykać miłości

dobrze jest kochać człowieka

nawet w niezbyt udanym wierszu

 

 

 

największe pragnienie 

 

mam w sobie nadmiar pragnień

zaglądam w oczy niedojrzałej poezji

gdzie świat widać inaczej

choć wcale nie lepiej

 

mądrość nie idzie w parze z zapobiegliwością

a czas tak samo ujmuje możliwość

skraca nadzieję że coś nas przemieni

 

przemija iluzja światełek

każdy dzień zamyka klapę zmierzchu 

brak uczuć nie boli a rodzi osamotnienie

 

a jednak wierzę jak osioł uparty w miłość

w niej się ukrywa nadmiar tęsknoty

 

 

 

owocodajna 

 

to co nas łączy jest wieczne w nas

to co nas może podzielić jest chwilą

deszczem który przemija

choć ślad swój zostawia

nie jest możliwe co prawdziwe jest

aby upadło i pękło na pół

 

to co prawdziwe nigdy nie znika

chyba że było pożądaniem

kto kocha przerasta siebie z wczoraj

dzisiaj jest dodatkiem do przeszłości 

jutro chwilą która nadejdzie

czas dany dla dwojga daje większą możliwość

 

miłość jest owocodajna

ma to wpisane w instrukcję użytkowania

tak rzadko czytamy jak i po co

a tak często własne tworzymy iluzje 

 

 

w zbliżeniu 

 

w zbliżeniu

cień zapada w zmrok

oczywistość czasu traci znaczenie

przejrzystość myśli zanika

widzę twoje spojrzenie

jestem w tobie

 

tyle chciałbym ci powiedzieć

lecz nie umiem wdzięczności wysłowić

tak dużo we mnie jest sprzeczności

lecz miłość jest rzeczywistością

nawet jeśli drzwi czasami zamknięte

 

Wszystkie umieszczone prace są moją własnością. 

Zezwalam na niekomercyjne rozpowszechnianie z podaniem autora.

Prośba o komentarze