Dodane 25.12.2020
jest moja poezja wykładem miłości
w wielu płaszczyznach wiary
że jest we mnie tyle nadziei
by każdy wiersz był zadośćuczynieniem
oto oddaję ją w nieskończoność ufności
że co dobre dobrem pozostaje
2019-12-22
wdzięczny jestem
za każdy wiersz nie przeczytany
a zapisany prostym językiem miłości
są słowa które jaśnieją po latach
by to co zapisane z Mądrości
nie stało się ziarnem własnej chwały
2019-12-22
.
pomiędzy wierszem a obrazem
jest przestrzeń gdzie się ukrywam
słowem podglądam rzeczywistość
odbiciem dopełniam poezję
zawieszony unikam osądów
2019-12-22
moja poezja prosta jak wiara
bez ozdobników szuka miłości
by w sobie kształtować wolę
co wszystko może lecz nie musi
taka jest we mnie siła nadziei
że nie cały odejdę a tylko w połowie
coś ze mnie zostanie w słowie
gdzie wiara prosta jak poezja we mnie
2018-05-20
żeby dobro powstało z martwych w nas
słowo musi obumrzeć
odleżeć się napęcznieć
by wydać z siebie wers zachwytu
nad czasem który przychodzi przez nas
ku nadziei zmęczonych twarzy
nic tak nie boli jak obojętność
szczególnie wobec poezji Boga
2018-03-26
wewnątrz słów niewypowiedziany
wstaję przed świtem zmęczony nocą
rozdarty między poezją a codziennością
przyswajam przeciętność kolein dni
gubię wątki rozpoczętych wierszy
składam elektroniczne układy dla przeżycia
przenikam przeszłość własnych ran
by wyjść z błędnie przeprowadzonych analiz
jedno wiem na pewno
życie jest piękne w kolorach
bezbarwne męczy i zabija marzenia
2018-03-26
poezja jak miłość dostrzega człowieka
dając upust radości ze spotkania
jeśli tego nie robi przestaje kochać
umiera w niebycie milczenia
wydaje cierpkie owoce wiary
2017-11-18
wolny od lęku
czekam
wstanie słońce i będzie poezja
jak miłość która wszystko może
2020-05-03
jeśli poezja omija tajemnicę krzyża
odgradza się murem od pokornej śmierci
ucieka od istoty cierpienia
udaje że pisanie o psiej wierności jest najważniejsze
a miłość traktuje jak pomyłkę Pana Boga
jest wtedy w jej istocie fałszywe przesłanie
świadectwo wiary w naturalność spraw
małych ludzi którym się zdaje że sami mogą lepiej
uporządkować nienaturalny wymiar miłości
skazanej na niekończące się upadki
beż możliwości stanięcia pod krzyżem
z tej strony muru gdzie śmierć kończy się cierpieniem
jeśli poezja zastępuje miłość nic nie jest warta
2018-03-31
nieświadomi nadchodzącego
okradzeni z czasu i miłości
zmęczeni nadmiarem przeczuć
łudzimy przyszłość
odchodzimy starsi od poprzedników
tylko wiary w nas mniej i poezji
2017-05-03
odkąd jestem liściem na wietrze
czekam aż lekki podmuch wiatru
pozwoli mi odejść tej pewnej jesieni
gdy dni za długie a pamięć za krótka
umęczą moje starzejące się ciało
odkąd poezja zagościła we mnie nie mam nic
2017-11-04
późną jesienią gdy liście opadły
szron pokrywa zeschnięte trawy
dzień przykrótki a noc zbyt długa
wszystko wokół gotowe do snu
tylko we mnie poezja nieskora
by zamknąć powieki istnienia
jak powiadał Kohelet wielce przemądrzały
na wszystko jest czas nam przypisany
2017-07-23
Dodane 10.12.2020
Wszystkie umieszczone prace są moją własnością.
Zezwalam na niekomercyjne rozpowszechnianie z podaniem autora.
Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave