we dwoje 

nie wiem jak ci to powiedzieć                              ale miłować się nie da                                        jeżeli prawda zawsze po jednej stronie   wymusza zlepek chorych reakcji          przytłacza pewnością własnego rozumienia nie daje możliwości przebaczenia

pewnie że ta namiętność duchowa                 musi być łaskawa i wciąż czujna                         na proste odruchy zniecierpliwienia     dostrzega co ukryte pomiędzy                   inaczej zawsze staje w miejscu                            jak osioł  przed bramą do raju

pewnie taka jest i być powinna                           ale jej nie ma gdy wygasa                               radość patrzenia na siebie

do nieba we dwoje idzie się zawsze łatwiej przecież miłość dzielona zawsze pomnaża