chaos zmian

już za chwilę niedługo

szybciej niż nam się zdaje

dotknie człowiek nieśmiertelności

wymieniając zużyte części na nowe

lecz czy w tym chaosie zmian

będzie czas na wiarę nadzieję i miłość

i tyle

coraz trudniej dobiec

zdążyć na czas

pamięć nie boli ale jej brak

za to ból coraz więcej ma możliwości

coraz to nowe znajdując ogniska zapalne

więc aby żyć trzeba się przyzwyczajać

do tej rzeczywistości co się zowie starość

i tyle

.

w pokorze

dobro nie po to jest by wygrywać

wyprowadzać zwycięskie armie

tworzyć getta mniejszości

dobro w pokorze służy

by inni byli szczęśliwi

nigdy kosztem innych

Dodane 28.12.2020

ku przeznaczeniu

żeby zrozumieć wszechświat

to co niedostrzegalne bez teleskopów

nie wystarczy władać wiedzą wieków

trzeba jeszcze tej chwili zachwytu

nad tym co przychodzi i uczy sensu

tych wszystkich fizycznych zależności

które prowadzą do jednego punktu

będącego początkiem konsekwencji

do wyznania miłości

potem jest tylko praca nad własnym egoizmem

mniejsze zło

historię czytamy z gazet

dobrze zaprawioną przemilczeniem

oglądamy filmy sprawnie zmanipulowane

wierzymy w opowieści dziennikarskich poglądów

nie umiejąc oddzielić ziarna od plew

żyjemy w półprawdach przeróżnych stacji

patrząc na świat przez lustra pożądliwości

na granicach wiarołomstwa toczymy słowne bitwy

niszcząc wspólnotę znad Wisły

już nie potrafimy czytać znaków

po których można rozpoznać zagrożenia

władza oślepia jej brak ogłupia

kosztem tych którzy wybierają mniejsze zło

lecz to jest zawsze to samo zło

a zło jest przekleństwem podziałem

niezależnie od wypowiedzianych haseł

dobro czasami późno wydaje dobre owoce

zakończenie

z czystej głupoty

lenistwa duchowego

dajemy się manipulować

przeróżnym kapitałom

ufając łatwym rozwiązaniom

a nic tak nie niszczy

jak proste obietnice

oparte na emocjach

łatwo się daje w pysk

lecz konsekwencje zależą

od siły bijącego

więc nim coś się zaczyna

trzeba przewidzieć zakończenie

mądrość jest darem pokoleń

głupota zaś chwilą słabości

szemranie

są prawdy odwieczne niezmienne

szemranie jest grzechem pustyni

dopustem by czas się wypełnił

by to co w nas nieistotne

mogło się w słońcu wypalić

a to co potrzebne

mogło po latach zaowocować

dla innych

za dnia i w nocy

przed i zaraz po

tu a potem tam

nigdzie i wszędzie

czas ma tendencję wzrostową

aż po granice życia

zgodnie z prawami fizyki

w czasoprzestrzeni

odmierza naszą pamięć

wspomnienia innych

metafizyczny układ zależności

od miłości ludzi i Boga

jest darem mnogim

kawałkiem wieczności w nas

dla innych

żeby nam było niedobrze

gdy wszystko wokół nas zadowala

daje poczucie spełnienia

napełnia błogim spokojem

pozwala wierzyć w równowagę

przychodzi niespodziewanie

duchowe lenistwo obojętności

ten stan uwielbienia własnych cnót

który otwiera na oścież bramy głupoty

gdy ta z ukrycia wyzwala nienawiść

wpuszcza siedem pieczęci wiarołomstwa

by nam odebrać wolność dzieci światłości

oby nam było niedobrze długo jak najdłużej

umiar

dusza zaszczepiona w ciało

otoczona powłoką komórek i skóry

skażona wiecznością się nie starzeje

i choć tak wiele pragnie ciało nie

ta odwieczna walka z wolnością wyborów

pozwala zachować umiar w pragnieniach

by to co użyteczne i potrzebne

mogło uświęcić ciało okrywające duszę

utracona młodość

wpatrzona w przeszłość

nie umie patrzeć w lustro

zamyka zmęczone powieki

z lekkim uśmiechem szyderstwa

codziennie owijana czasem

z rzadka bywa ze sobą

próbując w oczach ludzi

odnaleźć utraconą młodość

ludzie znikąd

urodzeni w ukryciu niechęci

pozbawieni miłości

oddani w obce gniazda

próbują przeżyć życie godnie

z wiarą że można było inaczej

napiętnowani brakiem wierności

budzą nieświadome lęki przestrzeni

porzuceni i odrzuceni

uczą się kochać do śmierci

w nadziei że będą mogli przebaczyć

błogosławiona niewola

z perspektywy nieba przekleństwo bywa wybawieniem

a wolność i dobrobyt zniewalają umysły

czas jedynym staje się miernikiem dobra

gdy człowiek dla człowieka nie prawem

a zwykłym odruchem woli pomaga i zapewnia spokój

błogosławiona niewola która przynosi wolność zawierzenia

by nic nie ująć ani dodać z odwiecznego prawa miłości

łaska

dobro jest odbiciem Światła

uznaniem dla Stwórcy wszechświata

że się nie pomylił w akcie stworzenia

dając nam wolność wyborów

dobro jest pięknem duszy

nawet gdy wierność zasadom jest ułomna

nie przestaje istnieć w codzienności

jest stanem łaski ciągłej walki ze sobą

wiersz z morałem

jeśli zło jest brakiem dobra

nienawiść ciemną stroną miłości

to idąc tym tokiem rozumowania

niewiara jest odrzuceniem wiary

głupota zaś zapominaniem mądrości

a nieufność opuszczaniem się w nadziei

bezczelność zaprzeczeniem pokory

zaś egoizm negacją jest miłosierdzia

więc aby skończyć ten wiersz morałem

trzeba nam więcej pracy nad sobą

a mniej złego myślenia o bliźnich

by brak dobra złych nie rodził owoców

.

Dodane 05.12.2020

nic

ważne i tak istotne

tak bardzo ważkie

znaczące i doniosłe

to nasze małe nic

skutecznie dzielące

zza muru obojętności

w plątaninie gestów

w zaślepieniu

uczy słowem zabijać wartości

czasami nic jest początkiem niewierności

własnym poglądom i wyznawanej wierze

dopiero potem codziennej miłości

nic jak nazwa wskazuje zmierza ku nicości

za słowa i czyny

a gdy przyjdzie czas zdania spraw

przed niebiańskim sądem

za słowa i czyny

nawet Matka Boska w klapie na nic się zda

tylko kłamstwo wykorzystuje świętość

by własne przykryć zdrady

nienawiść

nienawiść jest zaprzeczeniem miłości

fałszywym obrazem wiary bez pokory

w niej się wyraża niezrozumienie

tego co było jest i nadejdzie

dość łatwo zbiera wokół siebie wyznawców

lecz konsekwencją jest zawsze cierpienie

lecz oprócz niej wymyślono mowę nienawiści

by zakazać krytyki nad bezmiarem głupoty

a głupotą jest zło wyrzucone z siebie

by innym zadać boleść w drodze po władzę

manipulując teraźniejszością strasząc przyszłością

szukając źdźbła nie widząc belek pogardy

cel zrozumienia

gdyby nie wolność naszych wyborów

wciąż bylibyśmy w czarnej dziurze historii

nazywając Stwórcę tyranem

a tak przeszliśmy wieki historii różnie

podobni do Niego w możliwościach

niepodobni w braku wdzięczności

wciąż narzekamy na wolność cudzych wyborów

nie dostrzegając własnych błędów

jednak idziemy dość mozolnie

zmieniać własne poglądy i przekonania

by dojść do celu zrozumienia

że jaka wolność taka miłość

wiersz z morałem

jeśli zło jest brakiem dobra

nienawiść ciemną stroną miłości

to idąc tym tokiem rozumowania

niewiara jest odrzuceniem wiary

głupota zaś zapominaniem mądrości

a nieufność opuszczaniem się w nadziei

bezczelność zaprzeczeniem pokory

zaś egoizm negacją jest miłosierdzia

więc aby skończyć ten wiersz morałem

trzeba nam więcej pracy nad sobą

a mniej złego myślenia o bliźnich

by brak dobra złych nie rodził owoców

pomsta od nieba

wiara bez miłości oślepia

wypacza prawdę o wierności

niezależnie od szat

zadaje innym cierpienie

fałszuje obraz Boga

wymusza pomstę od nieba

a ta gdy przyjdzie niespodzianie

oczyści ziarna od plew

w czasie odpowiednim

Poezja różna

ku utrapieniu

historia się lubi powtarzać

głupotą kolejnych wyborów

nic odkrywczego powiecie

lecz piekło nią wybrukowane

szeroką drogą wiedzie

ku utrapieniu

codzienność drobnych doświadczeń

zbieram w sobie codzienność drobnych doświadczeń

krótkie otarcia skóry bolejące kolana

skąpe radości zachwytu nad pięknem świata

tkliwe westchnienia kochającej żony

zmęczone godziny schorowanej matki

pośpieszne oddechy zabieganych dzieci

i wielką radość życia wszechobecnego wnuka

powoli przemijam

niezmienność

świat się zagłębia w chaosie

nikczemność obrasta tłuszczem

lecz to nie zmienia niczego

w mojej miłości do ciebie

przetrwamy

Dodane 06.12.2020

Dodane 10.12.2020

Dodane 15.12.2020

Wszystkie umieszczone prace są moją własnością. 

Zezwalam na niekomercyjne rozpowszechnianie z podaniem autora.

Prośba o komentarze

Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave