Dodane 28.12.2020

cel

im wyżej tym trudniej

znamy to wszyscy z autopsji

lecz gdy cel osiągniemy

jest w nas radość wielkiej sprawy

lecz nie o wspinaniu w górach mówię

a o codziennym praktykowaniu miłości

by dojść na sam szczyt krzyża

a gdy Bóg skończył odpoczywać

a gdy Bóg skończył odpoczywać

dał nam możliwość wszelakich zmian

od uprawy ziemi aż do poznania kosmosu

ucząc nas przez tajemnicę historii

ciągłych wyborów i konsekwencji

byśmy jak dzieci mogli dziękować

za każdy kolejny dzień

który nas zbliża do ludzi

jakże trudno być dzieckiem

błogosławieństwo miłości

prawdziwa jest miłość

która uświęca myślenie

pragnie woli Ojca

każdy kto przejdzie tę granicę

stanie przed tajemnicą krzyża

wejdzie w miłość która jest prawdą

błogosławieni w prawdzie żyjący

będą kochać jak kocha Bóg

Dodane 25.12.2020

żeby kochać Boga

żeby kochać Boga

nie trzeba zdobywać szczytów wiary

ani zanurzać się w głębinach miłości

ludzi nie trzeba nawracać

kościołów upiększać

jedynie co trzeba

to warto uświęcać swoje myślenie

by zgrać się z odwiecznym

planem zbawienia

nadzieja

jedyną obroną Boga przed nami

jest pokora kruchego opłatka

przed którym anioł ciemności

nie ugiął kolana

swoi Go nie przyjęli

co więcej ukrzyżowali

a my zapominamy

jedyną nadzieją człowieka

jest pokora ukrzyżowana

Podmiot

jestem

podmiotem Jego wszelkich poczynań

od poczęcia aż do odejścia

bym się otworzył na oścież

tylko wtedy jestem wolny

od wszystkiego złego

od własnych niezrównoważonych zachcianek

od nagłych i niespodziewanych upadków

od lęków i troski o żonę i dzieci

dopiero wtedy mogę zrozumieć Miłość

która bezbronna przed aktem wyboru

pełna pokory klęka przed tajemnicą wolności

w długim milczeniu zło przemienia w dobro

ucząc że każdy jest podmiotem

Jego wszelkich poczynań

Błogosławiona

w pośpiechu do brzemiennej Elżbiety

poszła z wiarą utwierdzić zwiastowanie

by nie było cienia wątpliwości

że to co z niej się narodzi

będzie Synem Najwyższego

Błogosławiona która uwierzyła

i błogosławieni którzy wierzą

że spełnią się słowa wypowiedziane od Pana

najtrudniejsza

nam jest łatwiej stawiać świątynie

kadzić ołtarze mnożyć święta

lecz najtrudniejsza jest cisza

by się zasłuchać w wolę Ojca

i pójść do ludzi kochać Boga

w tym co niepewne i niepojęte

w służbie ubogim na ciele i duszy

On wie co nas uświęca

.

nasz udział

aby zrozumieć Boga nie trzeba wiele

wystarczy trochę wiary w cuda które były naszym udziałem

garść nadziei płynącej z krzyża który przed nami

i odrobina woli aby miłość stała się w nas

cała reszta jest teologią do zbawienia zbędną

aby zrozumieć człowieka trzeba więcej

grzech rodzi niezrozumienie

Dodane 06.12.2020

świadomie

wąska jest droga do nieba

ciasna jest brama do przejścia

byśmy mogli świadomie wybierać

czując oddech anioła stróża

miłość do Boga

wierzę jak dziecko bezgranicznie

jestem wdzięczny za każdy dzień

liczę na pomoc we dnie i w nocy

ufam doświadczeniu spotkania

i choć wciąż jestem w sobie

jest we mnie pragnienie wyjścia poza

by zrozumieć czym jest miłość do Boga

jakże trudno pozbyć się własnych oczekiwań

służebna miłość Boga

służebna jest miłość Boga

sprawczyni wszelakich cudów

gdy w nas się dokona przemiana

największym cudem jest życie

i to co w nim się rodzi w trudzie

Dodane 06.12.2020

zjednoczenie

moja dusza przybrana w ciało

codzienne zmaga się uparcie

z własną nadwrażliwością na siebie

aby wyjść z ciasnych przekonań

ku światłu wolności

moje ciało okalające duszę

codziennie zmęczone rannym wstawaniem

uczy się zależności od Boga

aby dojść świadomie do celu

do pełni zjednoczenia obu

w zupełności

choć wczoraj już jest przeszłością

czasem co był i nie powróci

jeden jest cel tej podróży

okazać wdzięczność Bożej mądrości

za dni dobre i chwile ponure

byśmy bogatsi w dary nieba

mogli posiąść w zupełności

wieczność odległą na oddech wiary

nie samym Bogiem żyje człowiek

nie samym Bogiem żyje człowiek

a każdym słowem co przychodzi z oddali

wiarą co szczytem jest pokory

dobrem co nie znosi próżności

miłością która wyzwala z głupoty

ciszą pomiędzy wiedzą a wiecznością

prawdą codziennie wystawianą na próbę

cierpieniem przychodzącym z ciemności

śmiercią najbliższych rodzącą umiar obrzeży

zrozumieniem co boli i wyzwala

wszystko było darem aby ćwiczyć cierpliwość

że człowiek żyje Bogiem nie samym i nie sam

Dodane 03.12.2020

nieomylność krzyża

nie trzeba zgłębiać szamańskich tradycji

ani wszczepiać zen w chrześcijaństwo

by zrozumieć prawdę że miłość to służba

i ciężki kawałek chleba pracy nad sobą

codziennie godzina po godzinie bez wakacji

by dojść do zrozumienia na końcu

że nic tak nie czyni wolnym i szczęśliwym

jak prosta wiara w nieomylność krzyża

gdy po cierpieniu jest zmartwychwstanie

a człowiek jest aż i tylko drogą ku prawdzie

w przeświadczeniu własnej niedoskonałości

która być może stanie się świętością

w tajemnicy krzyża

i stał się Bóg człowiekiem

aby umieć wiązać sandały

w trudzie codzienności

przedziwna jest logika odwieczna

w człowieczeństwie Boga

wstającego rano do pracy

.

(nie) spełnione marzenie Boga

w siódmym dniu podczas odpoczynku

usiadł Bóg zmęczony

patrząc na dzieło rąk własnych

mając jedno małe maleńkie marzenie

by miłość była najważniejsza

i nic poza nią nie dawało szczęścia

by człowiek dla człowieka jak brat

kochał jak chce być kochany

i ujrzał Bóg przyszłość poza czasem

jak każdy dzień oddzielał ludzi

jak nienawiść jednych do drugich

wzmagała cierpienie trzecich

a niewinne dzieci cierpiały najwięcej

zapłakał smutny Ojciec wszelkiego stworzenia

czując jak piekło budzi demony

i szykuje krzyż na Jego ramiona

Dodane 11.11.2020

czytanie Światła

na obrzeżach świata

pomiędzy domem a pracą

wzdłuż linii wiary

wobec miłości do Boga i żony

codziennie zmęczony

uczę się czytać Światło

by widzieć siebie przed Obliczem

jakże trudno być stworzeniem

światłość

i stała się światłość i była dobra

by pierwsze słowa wypowiedziane przez Boga

pozwoliły rozświetlić ciemność

by to co niewidzialne można odnaleźć

nie zgubić drogi

uchwycić obrazem zamienić w słowo

oddać pokłon wdzięczności za czas

który był jest i nadejdzie

są w nas ciemności które Bóg tylko oświetla

przeznaczenie

wiara ma to do siebie że uczy ufności

nadzieja pozwala iść przed siebie z pokorą

zaś miłość cała jest wdzięcznością

ta trójca jest przeznaczeniem

drogą od Boga ku człowiekowi

na ołtarzu pokory

Chrystus zmartwychwstał taka jest nasza wiara

i wierzyć każdy może choć nie wszędzie jawnie

lecz to nie zmienia w naszym życiu niczego

póki nie zmieni się nasze myślenie

a za nim pójść musi wola i pragnienie

by Ten co zmartwychwstał stał się słowem wyznania

lecz idąc dalej nie samą pobożnością żyje człowiek

a tym co ofiaruje z siebie na ołtarzu pokory

i tu zaczyna się droga ku świętości i zmartwychwstaniu

tajemnica wiary

jest tajemnicą Boga

miłość zbawienna dla świata

do poszczególnych narodów

skłóconych rodzin

i grzesznych ludzi

jest tajemnicą wiary

żeby uwierzyć w takiego Ojca

by kochać

wiara jest łaską

nadzieja pewnością

a miłość

codzienną pracą

nad własnym egoizmem

by kochać i być kochanym

Poezja religijna

pokuszenie

diabeł od wieków w ten sam sposób

niszczył od środka godność kapłańską

przez słabość ludzką głupotę kleru

przez grzech zaniedbania biskupów

przez pychę poczucie władzy

chciwość nieczystość i zniechęcenie

beznadzieję kruchość wiary i brak miłości

upadkiem kultury i świadomości grzechu

tym co od zawsze kusi człowieka

by się nie zgadzał z wolą nieba

gdy ta w pokorze umiera na krzyżu

zło jest wyborem nie przeznaczeniem

od sprawiedliwych zależy istnienie Kościoła

niekoniecznie w czarnych sutannach

bezczas

powoli i płynnie

zostawia nam tylko wspomnienia

po drugiej stronie karty życia

darzy chlebem codziennym

do chwili gdy przestaje nas karmić

ta przestrzeń do zagospodarowania

której ani słowo ni obraz

nie jest wstanie zrozumieć

czym jest przyszłość z przeszłością

razem wzięte z chwilą obecną

by czas upływający już nie upływał

a wieczność stała się chwilą

bezczasem

morzem dla wielu okrętów

bez horyzontu z jednym Portem

ewangeliczny prymat

trudno nam dzisiaj pojąć

jak bardzo odeszliśmy od założeń miłości

która dobro innego stawia więcej niż swoje

nawet dziwnie brzmi ten ewangeliczny

prymat

w dobie walki o prawa władzę i bogactwo

lecz czy fałszywe jest to założenie

czy fałszywy obraz nas samych

popycha wszystkich ku zniewoleniu

gdzie miłość kojarzy się z pozycją

a praca ma tylko zaspokajać potrzeby elit

żyjących z wyzysku najbiedniejszych

trudno nam pojąć kiedy nie chcemy słuchać

przeświadczenie

zamknięci w ciele i w duszy

uwięzieni i ślepi

by się mogło okazać

jak bardzo jesteśmy potrzebni

by własne pokonywać słabości

dając świadectwo wiary

że to co jest nam dane

jest mocą wiary w zmartwychwstanie

drogą niełatwych wyborów

ale jedyną która daje przeświadczenie

że się jest bratem Boga

w tajemniczy sposób

Jest tam gdzie innych nie ma

nie ma Go gdzie tłum zawłaszcza sens

w ten tajemniczy sposób uobecnia się

byśmy jak dzieci pełni zachwytu

mogli się cieszyć ufnością

poza czasem i przestrzenią ma nad nami przewagę

nawet niewola w przedziwny sposób wyzwala

w tajemnicy milczenia

w ciszy sumienia odrobina wiary

pozwala dotknąć prawdy

w tajemnicy milczenia

rodzi się podziw poznania

by to co ukryte mogło zachwycić

przemienić chwile na wieczność

Wszystkie umieszczone prace są moją własnością. 

Zezwalam na niekomercyjne rozpowszechnianie z podaniem autora.

Prośba o komentarze

Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave