Przypowieść o raju.
przed
nim stała się jasność oddzielona od ciemności
mądrość odwieczna w strukturze sensu
zrodziła podobieństwo do siebie
ukształtowała myśl najgodniejszą
by nic co ludzkie nie było jej obce
i nic co jej nie było obce człowiekowi
02.08.2021
niepewność
w każdym z nas
adam milczy gdy ewa ulega pokusie
sens zakwestionowany emocjami
rozbudza pragnienia ponad miarę
zanika wdzięczność jest lęk
niepewność co będzie dalej
02.08.2021
przypowieść o raju
z wiekiem nabieramy rozumu
szukając odpowiedzi
na odwieczny problem grzechu
kto pierwszy zawinił
lecz przypowieść o raju
niczego nie wyjaśni
jeśli się Boga swoją miarą mierzy
żeby zrozumieć sens Jego istnienia
trzeba się długo uczyć języka miłości
przez wiarę ku nadziei
że nie samym pokarmem żyje człowiek
a darem z siebie
każdym dniem ciężkiej pracy nad sobą
by sprostać powołaniu
02.08.2021
dojrzałość
na początku Bóg stwarza nas w historii
gdzie czas i miejsce są nam dane
byśmy zaistnieli przez prawo naturalne
w dziewięciomiesięcznym cyklu narodzin
zgodnie z największym wzorem miłości
gdy ta rośnie z przyrostem pokory
cała reszta jest konsekwencją wielu zmiennych
w długim procesie poznawczym
by stać się dojrzałym w pojmowaniu wiary
02.08.2021
wybór
to co przychodzi nieustannie
staje się aktem naszej woli
dając nam możliwość wyboru
a nic tak nie zmienia jak pokora
02.08.2021
Wszystkie umieszczone prace są moją własnością.
Zezwalam na niekomercyjne rozpowszechnianie z podaniem autora.
Prośba o komentarze
Strona zrobiona w kreatorze stron internetowych WebWave